Baza w Base

Base

Co powstanie z połączenia doskonałych modelek, świetnej wizażystki, fryzjera i projektanta oraz marnego fotografa? Otóż było mi dane się przekonać podczas tej sesji :)

Zanim jednak pojawiłem się na tej sesji, miałem jedno z najważniejszych spotkań w karierze zawodowej, referowałem business case nowego projektu wobec szefa wszystkich szefów i to w dzień, który poświęcić miałem tylko sesji i odpoczynkowi. A tu taki stres i gonitwa. No ale udało się, spotkanie poszło idealnie, więc z wywieszonym językiem pognałem na sesję. Zresztą podkręcone tempo było chyba szlagwortem dnia….

Ale do rzeczy – mieliśmy okazję robić zdjęcia w jednym z najlepszych klubów w Krakowie – Base, który jest mekką imprezowiczów prawie co noc. Ekskluzywne wnętrza, niepowtarzalna atmosfera, piękne kolory… nic tylko focic! A do tego w jakim towarzystwie – modelki Ola i Kasia to już prawdziwe zawodowczynie, które doskonale wiedziały jak pozować, by stworzyć klubową atmosferę. Do tego oczywiście wizażystka Kinga no i niezastąpiony Kamil, już słusznie okrzyknięty mianem “człowieka orkiestry”. Nie znam profesji, którą by się nie zajmował, czesze, projektuje, szyje, maluje. Podobno też nieźle gotuje i robi niesamowite wypieki drożdżowe :)

Ekipa oczywiście mega perfekcyjna, co odbiło się na czasie trwania sesji – z 3 godzin które mieliśmy w klubie, 2 skonsumowali Kamil i Kinga :) No ale takie są prawa artystów, oni potrzebują czasu. A pstrykacz musi sobie poradzić w godzinę :)  Żart oczywiście i wcale nie złośliwość; jak widać ich efekty pracy są po prostu genialne. A ja przyzwyczajony jestem do “speed photo taking”.

Klub naprawdę robi kolosalne wrażenie, muszę się tam wybrać z żoną, jak już będzie mogła sobie pozwolić na małe piwo. Pomimo, że panują tam “niefotograficzne” ciemności, czuje się bardzo fajny klimat dobrego lokalu na poziomie. I nawet opowieść Kasi, do złudzenia przypominająca historię Kopciuszka, o tym jak zgubiła w Base buty (!!) tego nie zmieni :)

Setup

W tych zdjęciach chcieliśmy maksymalnie skoncentrować główne źródło światła, tak aby w tym bardzo ciemnym pomieszczeniu, wydobyć trochę bardzo ciekawego światła zastanego na ścianach i podłodze. Zatem przy iso 250 i czasie 1/20 sekundy, błyskaliśmy lampą MSN 500 z beauty dishem z gridem. Dish daje bardzo kontrastowe światło, a przez zastosowanie grida, jest ono też bardzo skupione. To rodziło swoiste problemy z właściwym “trafieniem” błyskiem w modelkę, szczególnie że nie mieliśmy za wiele miejsca i lampa była stosunkowo blisko. Ale podstawę już mieliśmy – błysk oświetlający tylko i wyłącznie modelkę i część kanapy, omijający przy tym resztę tła. Wspomniałem o zastanym, które było ciekawe same w sobie, pozwoliłem sobie je jednak “wzbogacić” poprzez 2 lampki strobistyczne z kolorowymi filtrami - czerwonym  i niebieskim. Niebieski jak widać na setupie był blisko MSNa skierowany w ścianę. Niestety dawał nam zbyt duże odblaski na modelce (gdyż taki był kąt padania światła), więc użyłem tzw. flagi, która ograniczała rozpraszanie się strumienia światła w kierunku modelki. Flaga banalnie prosta – zwykła przegródka z plecaka, którą zamocowałem do lampy za pomocą rzepy (jak to fajnie mieć rzepy na lampie nie?). Kolejna lampka świeciła z balkonu ponad modelką światłem czerwonym. Obie były na stosunkowo małej mocy, co pozwoliło na wydobycie naprawdę soczystego koloru.

I tutaj pokutuje pewne przekonanie – wiele osób  myśli, że im mocniejsze światło lampy z filtrem kolorowym, tym bardziej intensywny kolor. To niestety mit, który łatwo można obalić prostymi testami, aby przekonać się, że jest wręcz odwrotnie. Jeśli zależy nam na bardzo nasyconym kolorze światła – powinniśmy właśnie ograniczyć moc.

Dlaczego właściwie Beauty Dish a nie np softbox? Chcieliśmy kontrastu i skupienia światła, a softbox co prawda dałby nam łagodne i równomierne oświetlenie, uwalniając nas od problemów “celowania” błyskiem w modelkę, ale zalałby światłem całą scenę. I stracilibyśmy przez to wszystkie subtelności światła zastanego, odblaski, kolory itd. No i oczywiście “koloryzowanie” filtrami byłoby kompletnie niewidoczne – to mała przestrzeń, więc prawo odwrotności kwadratów nie miałoby specjalnie gdzie zadziałać i wszystko, łącznie z podłogą byłoby równomiernie oświetlone. Osobiście jestem fanem softboxów i okty, bo piękniejszego światła nie da się chyba osiągnąć, jednak czasem warto spróbować czegoś innego, bardziej kontrastowego.

Tak jak wspominałem zdjęcia robiliśmy przy ISO 250, przesłonie f2.8 i czasie około 1/20 sekundy. To bardzo długi czas skłonny do poruszeń, ale przy oświetlaniu błyskiem, modelka pozostaje (lub przynajmniej powinna) zamrożona. Nie będą to wiadomo super ostre zdjęcia nigdy, ale kompletnie używalne. Nieporuszenie zależy oczywiście od tego ile tego błysku mamy, jaka jest jego proporcja do światła zastanego itd, ale mam w swoim portfolio zdjęcia, które nawet przy kilku sekundach naświetlania, są ostre jak brzytwa :)

I video

Na koniec zwyczajowo, kolejna porcja video z sesji. Tym razem przydługa opowieść o tym dlaczego dish, jak z tym dishem, dlaczego nie soft, a właściwie to dlaczego soft ale z gridem. Czyli standardowo przynudzanie o technice, okraszone jednak atrakcyjnym obrazkiem. Zapraszam serdecznie. Nagrania video dokonali chłopcy z http://www.ff-media.pl/

Related Blogs

Poczytaj także:

• Baza w Base – zajawka
• Back to School – zajawka
• Barokowa Baronowa i Lucek z M jak Miłość