Już niebawem na blogu: Jak wygląda ruch kołowy w New Dalhi (a wygląda naprawdę strasznie) Jak boy hotelowy w samych skarpetkach szmuglował dla nas piwo po 50 PLN za sztukę Lady fingers i dumnych mieszkańcach wsi, którzy na przyjazd białych wyciągali dumnie nawet konia z zagrody, aby tylko się pochwalić O tym jak pracuje się fotograficznie w pełnym słońcu i przy 45 stopniach upału O taplaniu się w błocie tylko po to by zrobić jedno zdjęcie O podróży pociągiem z New Delhi do Udaipur oraz o tym dlaczego PKP nie wydaje mi się już takim syfem… O wsi Richabdeo, której nie ma nawet na mapie, a w której spotkaliśmy bardzo malownicze widoki Dlaczego na głębokiej wsi Rajasthanu biały turysta pojawia się raz na kilka lat O tym, że kupy mogą być nader fotogeniczne O tym jak sprawuje się Fomei Panther Mini w warunkach ekstremalnych Dlaczego warto mieć fixera i dlaczego bez jego pomocy pewnie nic byśmy nie zrobili… O tym jak w hotelu w Banswara spotkaliśmy właścicielkę z Rosji, która za wszelką cenę chciała zrobić nam rosół i pielmieni Oraz dużo, dużo, dużo zdjęć… I jedno video :) Tymczasem kilka zdjęć finalnych oraz parę backstage z naszej wyprawy marzeń do […]
Nadrabiamy, czyli prefacja dygresyjna No tak, zaległości całkiem sporo, ale coraz trudniej to wszystko ogarnąć – praca, foty, zdrowie. No cóż, bywa, ale czem prędzej postanowiłem naprawić wszelkie opóźnienia. Tym bardziej, że dzisiejsze to sesja dla naprawdę fajnej wizażystki, Kasi, dla której przygotowałem dość niespotykany pomysł sesji ze światełkami choinkowymi. Zresztą przygotowując się do sesji, robiłem w domu jak zwykle jakieś tam swoje testy. Wszystko po to by w owych testach polec sromotnie. Nic mi się nie kleiło, w zastanym przy lampkach choinkowych było tak sobie, a błysnąć znowu też nie było jak, bo wszystkie lampy za mocne. ISO było totalną przeszkodą, bo ozdóbki dawały cholernie mało światła, więc ni jak nie szło tego zgrać. Testy poszły w kosz, ja zły, więc poszedłem spać. A wtedy, jak do Józefa Oleksego, przyszedł do mnie anioł (do niego to już chyba 2 razy co najmniej) i powiedział “Czas Piechu, czas”. Jednym słowem – olśnienie. Po co mi wysokie ISO, skoro i tak błyskam! Zastane – czas, błyskowe – przysłona i ISO. Nie wiem co mówi o mnie ta wątpliwej jakości przypowieść, ale jedno jest pewne – mam fioła na punkcie foto, skoro nawet przez sen myślę o zdjęciach… ale o tym za […]
Już niebawem na blogu: O współpracy z kolejnym młodym-zdolnym – Kubą Świetnej wizażystce – Kasi Gringras, która pewnie i ze mnie zrobiła by hipnotajzin Dżoane O tym do czego przydać może się oświetlenie choinkowe – temat jakże na czasie! :) O tym, że dobre studio powinno takowe choinkowe błyskotki zawsze mieć na podorędziu O próbach połączenia światła zastanego o niezmiernie małej mocy, z dość dużym błyskiem O tym co wyszło z testów takiego połączenia (kicha) i o tym jak mnie olśniło po przebudzeniu O kolejnej zajawce na “makro twarzy” Kolejnych zabawach analogowych A tymczasem zapraszam do wzięcia udziału w “konkursie muszlowym“, który potrwa jeszcze do 1-go listopada! Wszelkie informacje o zasadach i nagrodach znajdziecie w poprzednim poście.
Pocztówka z Kieva – epilog
Zaległości Jako, że obróbka zdjęć z ostatniej sesji, trochę się przedłuża (a warto moim zdaniem poczekać, będzie parę fajnych patentów choinkowych), postanowiłem opisać jedno zdjęcie, które co prawda pojawiło się już na blogu, ale wtedy potraktowałem je wybitnie po macoszemu, w małym rozmiarze, bez słowa wyjaśnienia. A moim zdaniem, to błąd, który trzeba naprawić, bo zdjęcie, mimo, że technicznie takie sobie, jest jednym z moich ulubionych ostatnio. Wiele elementów składa się na to “lubienie”, wśród których najmocniejszym jest oczywiście Joanna – modelka, która wystarczy, że stanie przed obiektywem i nawet bardzo mało rozgarnięty fotograf (jak ja) potrafi wyczarować coś pięknego. Drugim powodem jest oczywiście zabawa z Kievem. Jak już pisałem w poprzednim poście, to prawdopodobnie najgorszy aparat pod względem obsługi i pracy w studio, ale ma sporo cech, które czynią z niego genialne narzędzie, które swój pazur pokazuje zwłaszcza w plenerze, ze względu na absolutnie magiczne szkła. Trochę o zdjęciu. Kiev 88 CM to niestety nie studyjna bestia. Przede wszystkim dlatego, że synchronizuje się z lampami błyskowymi tylko przy czasie 1/30 sekundy. Wynika to z tego, że przy tak dużej migawce kurtynowej, specjaliści byłego bloku (choć nie tylko – patrz np Pentax 67) nie potrafili skrócić czasu, w którym migawka […]