Hair
Brudny, niedomytek, w stajni ciągle śpi Ostatnio średnio u mnie z czasem. Średnio wiem jak się nazywam, jaki jest dzień tygodnia, gdzie jestem. Po ostatniej niedzieli pobiłem chyba nieoficjalny rekord zmarnowanych godzin na lotniskach, po tym jak w 24 godziny, bez przystanku we własnym mieszkaniu zrobiłem trasę New Delhi – Kijów – Warszawa – Bruksela – East Midlands Airport – Derby. I wszystko to znosząc spojrzenia wszystkich tych panów pod krawatem, podróżujących do Brukseli, którzy z nieskrywaną niechęcią spoglądali na mnie jak na ćpuna- nie domytego od 2 dni, w ciuchach brudniejszych od odzienia roboczego górnika z przodka. I wcale się nie wyżalam, skoro słowo się rzekło i blog nadal żyje, trzeba wreszcie usiąść do nadrabiania zaległości! Nota bene ta jakże osobliwa podróż lotnicza to wynik mojej wyprawy do Indii, z której zdjęcia gdzieś juz krążą w sieci, a o której niebawej napisze na blogu, prezentując jej fotograficzne efekty. Powiem tylko, że było naprawde. Bez turystycznych atrakcji, bez wygód, klimy i drinków z parasolkami. Było prawdziwie, o ludziach, o życiu, o tym co ważne. Pozwoliło mi zrozumieć jakie zdjęcia chce robić. Wcześniej, przy okazji warsztatów u Lary zrozumiałem czym chcę je robić, zatem pomysł na siebie jako “pstrykacza” powoli się […]
19 May 2012 in Inne, Strobist
UV Stories i…
Ultra Sesja Sesja już raczej z tych zaległych, jednak do tej pory nie było okazji o niej napisać. A generalnie jest o czym, bo była i Sara jako modelka, i Lukasz jako asystent i Joanna jako wizażystka i dyrektor kreatywny. Były nawet ciuchy Doroty, sporo zabawek fluorescencyjnych, chłopaki z IMAGINE, klub Baroque, urlop w robocie (bo sesja rano). Były farby UV, styropianowe kulki połączone rurkami do napojów, bransoletki ze sklepu indyjskiego, prawdziwe perły, które nie chciały świecić, nawet fluorescencyjne wałki do włosów. Były krany kamerowe, z 5 aparatów do VideoDSLR, ogólny harmider i zamieszanie. Generalnie “się działo” ! Sesja ta, ukaże się w najnowszym Musee Magazine, ale przy okazji zgłosiłem jedno ze zdjęć (poniżej) do konkursu magazynu Lidii Popiel “FineLife”, o którym już niejednokrotnie pisałem. Tym razem tematem prac było haslo “Home alone – w oczekiwaniu na gości”. Nie to żebym się chwalił, ale ku mojemu zaskoczeniu, zdjęcie Sary z “odjechaną bransoletną” zostało laureatem tej edycji konkursu FineLife. Podobno wygrałem nawet jakąś drukarkę, ale nie znam jeszcze żadnych szczegółów – podałem adres, poczekam, zawsze drukarka fotograficzna się przyda w domu! :) Moje boje z UV Sprawy techniczne nie były najprostsze niestety. Próbowałem się jakoś przygotować merytorycznie do sesji, przeszukując google […]
21 Jan 2012 in Inne, Ministerstwo Spraw Wewnętrznych, Strobist
UV Stories – zajawka
  Zaległości Niestety nawał pracy i problemy zdrowotne spowodowały, że mam co najmniej kilka zaległych zdjęć, która chciałbym opublikować. Powoli staram się odkopywać z tych złogów, a tymczasem, już niebawem na blogu o: Sesji z Sarą, jedną z najlepszych i najsympatyczniejszych modelek jakie znam Kreatywnym dyrektorze i wizażystce w jednym – czyli niezastąpionej Asi O tym jak niewiele wiem o świetle, o czym przekonałem się pracując z lampami UV O tym co się da, a czego się nie da zrobić z takim światłem O tajemniczym softboxie, który pojawił się swego czasu u mnie na Fejsbuku i zabił wszystkim klina (“Po cholerę ci to to…”) Pracy z mega zdolnymi młodymi filmowcami, którzy wparowali na sesje z ciężarówką sprzętu, kranów, aparatów itd, robiąc w naszej skromnej ekipie foto niemały popłoch O tym jak mój marek sobie radzi z wysokim iso…. O tym dlaczego robię “mało” zdjęć, o godzeniu pracy z pasja O warsztatach z dupy O drukowaniu swoich prac, czyli mały endorsement (bo jakość warto promować!) I o wielu wielu innych mniej czy ważnych sprawach (czyli jak zwykle) Mam nadzieję, że pełny wpis, razem z filmem Behind the Scenes już naprawdę niebawem!  Home Alone Pamiętacie konkurs magazynu FineLife? Całkiem fajna sprawa, zacne […]
12 Dec 2011 in Inne, Strobist
AWF
Tak się bawi, tak się bawi AWF AWF – czyli alma mater mojej żony, znajduje się przy genialnym po prostu parku. Parku w którym nadzwyczaj genialnie (ponad zwykłą genialność dnia codziennego) dzieje się pod względem kolorystycznym, kiedy jesień zagości w nasze progi. Płomienie żółto-czerwonych liści, urokliwe alejki, słoneczko wyglądające zza gałęzi, tak nieśmiało, a jednocześnie tak ogniście, jakby z pewną nieśmiałością chciało uczcić pamięć odchodzącego lata. W tymże parku jest też prawdopodobnie największa gęstość występowania osób fotografujących na metr kwadratowy prawdopodobnie w całej Unii Europejskiej. I nie chodzi tu wcale o to, żeby było on jakąś mekką artystów fotografików, wręcz przeciwnie – przyciąga jak magnes rodziców, którzy specjalnie po to kupili swoje pierwsze De 90 lub 550tke z kitem aby uwiecznić każdy krok swojej pociechy. Każdy grymas na twarzy swego ukochanego synka, każdy glut zwisający z nosa wychuchanej córeczki (bo i najcieplej teraz nie jest, więc o katar nie trudno kochani rodzice). Normalnie wszystko. “O idzie, o uśmiecha się, o wdepnął w psią kupę”. I wcale się tutaj nie nabijam, bo moja Julka będzie prawdopodobnie najbardziej obfotografowaną córeczką w tej części globu. Ot takie spostrzeżenie socjologiczno-technologiczne, już teraz wiem, dlaczego przemysł produkujący coraz większe karty pamięci musi tak ciężko pracować […]
05 Nov 2011 in Analogie, Inne
OneLight Workshop w ciemnej tonacji – sesja z Zackiem Ariasem
Stało się – wróciliśmy do Polski. Podróż powrotna trwała wyjątkowo długo – koło 9-10 godzin. Na własnej skórze przekonałem się o słynnej przyjaźni polsko-niemieckiej, kiedy na lotnisku… a nie ważne, pamiętajmy o tych milszych chwilach. Świat według Zacka Pierwszy dzień w Dubaju powitał nas….deszczem. Podobno to niezwykłe wydarzenie w Emiratach aby padało. A kiedy my wysiedliśmy z samolotu poprostu lało! Miny mieliśmy więc nietęgie. Na szczęście po 3 godzinach pogoda wróciła do normy – temperatura około 30 stopni, pełne słońce. Uff, ulżyło nam, gdyż już nie mogłem się doczekać sesji z Zackiem Ariasem – “OneLight Workhop”. Zack to chyba najsympatyczniejszy i najbardziej poukładany fotograf jakiego znam. Na początku swoich warsztatów opowiedział nam, jak to kiedy był “młodym poszukującym”, zaczął swoją”karierę” fotograficzną od kupowania sprzętu. Musiał mieć wszystko co nowe, co modne, co zobaczył u konkurencji. Jeśli jego znajomy, specjalista od macro kupił nowy obiektyw, Zack musiał mieć taki sam, mimo że nigdy w życiu nie zrobił zdjęcia macro. Jak łatwo się domyślić, doprowadziło go to do długów, problemów osobistych itd. Musiał wszystko sprzedać, zamieszać u rodziców w piwnicy i kompletnie odwrócić się od fotografii. Ale nie mógł tak długo. Jego “nowa” przygoda z fotografią możliwa była dzięki przyjaciołom, którzy pożyczyli […]
09 Mar 2010 in Dubaj, Strobist